 |
| Map Wes Papua Indonesia |
Onderstaand artikel bestaat uit gedeeltes van publicaties op andere sites en de links daarnaartoe, met dank aan @PurePapua. Er een eigen verhaal van maken is feitelijk de taak van de dames en heren journalisten en de krantenredacties in NL, maar we weten allemaal wat we aan die mensen hebben: niks nul nada zip. In mijn opinie wordt 80% van wat er werkelijk gebeurt in de wereld verzwegen en de 19% waarvan bericht wordt, bestaat uit politiek (correct) gestuurde propaganda en prietpraat (1% wil nog wel eens door de (zelf)censuur glippen en redelijk conform de waarheid zijn). Het klopt, dat de Indonesische autoriteiten het journalisten onmogelijk maken daar te werken, maar dat zou juist alle alarmbellen moeten doen rinkelen en een aansporing moeten zijn voor een echte (!) journalist om de zaak te onderzoeken.
Sluipende genocide in West-Papua
Er speelt zich een proces af van sluipende genocide op de westelijke helft van het eiland Nieuw-Guinea. Op het voormalige Nederlandse deel van Nieuw-Guinea, dat via een door velen als schandalig betiteld referendum in 1969 in Indonesische handen kwam, zijn veel politieke moorden gepleegd. Maar de Indonesische militairen hebben zich ook schuldig gemaakt aan massamoorden.
De Biak-massamoord is een trieste gebeurtenis die destijds in de reguliere media voorkwam. De meeste moorden zijn echter nooit in de krant verschenen. Daarvoor zijn verschillende redenen aan te voeren. Ten eerste mogen er geen journalisten naar het Indonesische Papua. De regering en de militaire leiding zijn bang dat journalisten gaan schrijven over de misstanden die plaats vinden in de Indonesische provincie. Een tweede reden is dat er vrijwel geen hulporganisaties worden toe gelaten in Papua. Een derde reden is dat de kerken, de Papua´s zijn christelijk, geen bekendheid geven aan de onderdrukking van de Papua´s. Een vierde reden is dat de Papua´s geen eensluidende groep mensen zijn, maar dat er verschillen bestaan tussen Papua´s onderling in hun opvatting en visie.
Yale rapport
De gerenommeerde Amerikaanse Universiteit Yale (Yale Law School) bracht in november 2003 een rapport uit met betrekking tot de situatie van de mensenrechten in West Papua sinds de inlijving van het gebied door Indonesië na de zogeheten "Act of free Choice" in 1969. De titel van het Rapport luidt: "Indonesian Human Rights Abuses in West Papua: Application of the Law of Genocide to the History of Indonesian Control." De Nederlandse vertaling luidt ongeveer als volgt: "Indonesische Mensenrechtenschendingen in West Papua: Toepassing van de Wet van Genocide op de Geschiedenis onder Indonesisch Bewind." Het 76 pagina's tellende rapport gaat uitvoerig in op de door Indonesië in de loop van 40 jaar bezetting (1963 – 2003) begane wandaden, gemeten naar Internationale normen met betrekking tot genocide.
Het Rapport beschrijft hoe sinds de Indonesiërs de macht over het gebied krijgen middels de bovengenoemde "Act of Free Choice" van 1969 de Papua´s behandeld zijn als tweederangsburgers in hun eigen land, beroofd van hun recht van zelfbeschikking en onderworpen aan ernstige mensenrechtenschendingen, begaan door Indonesische autoriteiten. Men noemt de gewelddadige militaire campagnes en buitenrechterlijke moorden op duizenden West Papua´s. Duizenden zijn onderworpen aan martelingen, verdwijningen, willekeurige arrestaties, detenties, verkrachting of andere vormen van serieus mentaal en lichamelijk letsel. De Indonesische regering verjaagt de West Papua´s van hun land, exploiteert hun natuurlijke rijkdommen, vernietigt hun eigendommen en gewassen, minacht en vernietigt hun cultuur, en sluit hen uit van de hogere gouvernementsfuncties, het zakenleven en goed onderwijs.
Onder de link het eerste deel van de visie van Zacharias Sawor op het Yale's rapport inzake mensenrechten in West Papua
Een aantal publicaties in het Engels.
Zie voor actuele ontwikkelingen:
Free West Papua (NL)
Voor de Twitteraars, volg
@PurePapua
@westpapuamedia
@FreeWestPapua
@etan009
@akrockefeller
Tidak ada komentar:
Posting Komentar